uzorávati
uzorávati (što) nesvrš. 〈prez. uzòrāvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| uzoravati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | uzoravam |
| 2. | uzoravaš |
| 3. | uzorava |
| množina | |
| 1. | uzoravamo |
| 2. | uzoravate |
| 3. | uzoravaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | uzoravat ću |
| 2. | uzoravat ćeš |
| 3. | uzoravat će |
| množina | |
| 1. | uzoravat ćemo |
| 2. | uzoravat ćete |
| 3. | uzoravat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | uzoravah |
| 2. | uzoravaše |
| 3. | uzoravaše |
| množina | |
| 1. | uzoravasmo |
| 2. | uzoravaste |
| 3. | uzoravahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | uzoravao sam |
| 2. | uzoravao si |
| 3. | uzoravao je |
| množina | |
| 1. | uzoravali smo |
| 2. | uzoravali ste |
| 3. | uzoravali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam uzoravao |
| 2. | bio si uzoravao |
| 3. | bio je uzoravao |
| množina | |
| 1. | bili smo uzoravali |
| 2. | bili ste uzoravali |
| 3. | bili su uzoravali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | uzoravaj |
| množina | |
| 1. | uzoravajmo |
| 2. | uzoravajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| uzoravajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| uzoravao, uzoravala, uzoravalo | |
| uzoravali, uzoravale, uzoravala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| uzoravan, uzoravana, uzoravano | |
| uzoravani, uzoravane, uzoravana | |
Etimologija
✧ vidi uzòrati
