uškòpiti
uškòpiti (koga, što) svrš. 〈prez. ùškopīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. ùškopljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| uškopiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | uškopim |
| 2. | uškopiš |
| 3. | uškopi |
| množina | |
| 1. | uškopimo |
| 2. | uškopite |
| 3. | uškope |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | uškopit ću |
| 2. | uškopit ćeš |
| 3. | uškopit će |
| množina | |
| 1. | uškopit ćemo |
| 2. | uškopit ćete |
| 3. | uškopit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | uškopih |
| 2. | uškopi |
| 3. | uškopi |
| množina | |
| 1. | uškopismo |
| 2. | uškopiste |
| 3. | uškopiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | uškopio sam |
| 2. | uškopio si |
| 3. | uškopio je |
| množina | |
| 1. | uškopili smo |
| 2. | uškopili ste |
| 3. | uškopili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam uškopio |
| 2. | bio si uškopio |
| 3. | bio je uškopio |
| množina | |
| 1. | bili smo uškopili |
| 2. | bili ste uškopili |
| 3. | bili su uškopili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | uškopi |
| množina | |
| 1. | uškopimo |
| 2. | uškopite |
| glagolski prilog prošli | |
| uškopivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| uškopio, uškopila, uškopilo | |
| uškopili, uškopile, uškopila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| uškopljen, uškopljena, uškopljeno | |
| uškopljeni, uškopljene, uškopljena | |
Definicija
| 1. | odstraniti sjemenik; uštrojiti, kastrirati |
| 2. | pren. razg. učiniti nesposobnim (za akciju, rad, stvaralaštvo) |
Etimologija
✧ u- + v. škopiti
