usvínjiti
usvínjiti (se) svrš. 〈prez. ùsvīnjīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. ùsvīnjen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| usvinjiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | usvinjim |
| 2. | usvinjiš |
| 3. | usvinji |
| množina | |
| 1. | usvinjimo |
| 2. | usvinjite |
| 3. | usvinje |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | usvinjit ću |
| 2. | usvinjit ćeš |
| 3. | usvinjit će |
| množina | |
| 1. | usvinjit ćemo |
| 2. | usvinjit ćete |
| 3. | usvinjit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | usvinjih |
| 2. | usvinji |
| 3. | usvinji |
| množina | |
| 1. | usvinjismo |
| 2. | usvinjiste |
| 3. | usvinjiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | usvinjio sam |
| 2. | usvinjio si |
| 3. | usvinjio je |
| množina | |
| 1. | usvinjili smo |
| 2. | usvinjili ste |
| 3. | usvinjili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam usvinjio |
| 2. | bio si usvinjio |
| 3. | bio je usvinjio |
| množina | |
| 1. | bili smo usvinjili |
| 2. | bili ste usvinjili |
| 3. | bili su usvinjili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | usvinji |
| množina | |
| 1. | usvinjimo |
| 2. | usvinjite |
| glagolski prilog prošli | |
| usvinjivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| usvinjio, usvinjila, usvinjilo | |
| usvinjili, usvinjile, usvinjila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| usvinjen, usvinjena, usvinjeno | |
| usvinjeni, usvinjene, usvinjena | |
Definicija
pejor. razg.
| 1. | (što, se) uprljati kao svinja (ono što je bilo čisto) |
| 2. | (što) potpuno pokvariti |
Etimologija
✧ u- + v. svinja
