urezívati
urezívati (što) nesvrš. 〈prez. urèzujēm, pril. sad. urèzujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| urezivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | urezujem |
| 2. | urezuješ |
| 3. | urezuje |
| množina | |
| 1. | urezujemo |
| 2. | urezujete |
| 3. | urezuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | urezivat ću |
| 2. | urezivat ćeš |
| 3. | urezivat će |
| množina | |
| 1. | urezivat ćemo |
| 2. | urezivat ćete |
| 3. | urezivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | urezivah |
| 2. | urezivaše |
| 3. | urezivaše |
| množina | |
| 1. | urezivasmo |
| 2. | urezivaste |
| 3. | urezivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | urezivao sam |
| 2. | urezivao si |
| 3. | urezivao je |
| množina | |
| 1. | urezivali smo |
| 2. | urezivali ste |
| 3. | urezivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam urezivao |
| 2. | bio si urezivao |
| 3. | bio je urezivao |
| množina | |
| 1. | bili smo urezivali |
| 2. | bili ste urezivali |
| 3. | bili su urezivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | urezuj |
| množina | |
| 1. | urezujmo |
| 2. | urezujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| urezujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| urezivao, urezivala, urezivalo | |
| urezivali, urezivale, urezivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| urezivan, urezivana, urezivano | |
| urezivani, urezivane, urezivana | |
Etimologija
✧ vidi ùrezati
