ùrezati
ùrezati (što) svrš. 〈prez. ùrežēm, pril. pr. -āvši, imp. ùreži, prid. trp. ùrezān〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| urezati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | urežem |
| 2. | urežeš |
| 3. | ureže |
| množina | |
| 1. | urežemo |
| 2. | urežete |
| 3. | urežu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | urezat ću |
| 2. | urezat ćeš |
| 3. | urezat će |
| množina | |
| 1. | urezat ćemo |
| 2. | urezat ćete |
| 3. | urezat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | urezah |
| 2. | ureza |
| 3. | ureza |
| množina | |
| 1. | urezasmo |
| 2. | urezaste |
| 3. | urezaše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | urezao sam |
| 2. | urezao si |
| 3. | urezao je |
| množina | |
| 1. | urezali smo |
| 2. | urezali ste |
| 3. | urezali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam urezao |
| 2. | bio si urezao |
| 3. | bio je urezao |
| množina | |
| 1. | bili smo urezali |
| 2. | bili ste urezali |
| 3. | bili su urezali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ureži |
| množina | |
| 1. | urežimo |
| 2. | urežite |
| glagolski prilog prošli | |
| urezavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| urezao, urezala, urezalo | |
| urezali, urezale, urezala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| urezan, urezana, urezano | |
| urezani, urezane, urezana | |
Definicija
režući oštrim predmetom zaći u što i izvesti zarez, slovo, šaru i sl.
Frazeologija
⃟ urezalo mi (mu itd.) se u pamet (u dušu i sl.) dobro pamtim, ne mogu zaboraviti
