utvrđívati
utvrđívati (što) nesvrš. 〈prez. utvẕđujēm, pril. sad. utvẕđujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| utvrđivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | utvrđujem |
| 2. | utvrđuješ |
| 3. | utvrđuje |
| množina | |
| 1. | utvrđujemo |
| 2. | utvrđujete |
| 3. | utvrđuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | utvrđivat ću |
| 2. | utvrđivat ćeš |
| 3. | utvrđivat će |
| množina | |
| 1. | utvrđivat ćemo |
| 2. | utvrđivat ćete |
| 3. | utvrđivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | utvrđivah |
| 2. | utvrđivaše |
| 3. | utvrđivaše |
| množina | |
| 1. | utvrđivasmo |
| 2. | utvrđivaste |
| 3. | utvrđivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | utvrđivao sam |
| 2. | utvrđivao si |
| 3. | utvrđivao je |
| množina | |
| 1. | utvrđivali smo |
| 2. | utvrđivali ste |
| 3. | utvrđivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam utvrđivao |
| 2. | bio si utvrđivao |
| 3. | bio je utvrđivao |
| množina | |
| 1. | bili smo utvrđivali |
| 2. | bili ste utvrđivali |
| 3. | bili su utvrđivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | utvrđuj |
| množina | |
| 1. | utvrđujmo |
| 2. | utvrđujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| utvrđujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| utvrđivao, utvrđivala, utvrđivalo | |
| utvrđivali, utvrđivale, utvrđivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| utvrđivan, utvrđivana, utvrđivano | |
| utvrđivani, utvrđivane, utvrđivana | |
Etimologija
✧ vidi utvŕditi
