zàlajati
zàlajati () svrš. 〈prez. -ēm, pril. pr. -āvši, prid. rad. zàlajao〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zalajati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zalajem |
| 2. | zalaješ |
| 3. | zalaje |
| množina | |
| 1. | zalajemo |
| 2. | zalajete |
| 3. | zalaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zalajat ću |
| 2. | zalajat ćeš |
| 3. | zalajat će |
| množina | |
| 1. | zalajat ćemo |
| 2. | zalajat ćete |
| 3. | zalajat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zalajah |
| 2. | zalaja |
| 3. | zalaja |
| množina | |
| 1. | zalajasmo |
| 2. | zalajaste |
| 3. | zalajaše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zalajao sam |
| 2. | zalajao si |
| 3. | zalajao je |
| množina | |
| 1. | zalajali smo |
| 2. | zalajali ste |
| 3. | zalajali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zalajao |
| 2. | bio si zalajao |
| 3. | bio je zalajao |
| množina | |
| 1. | bili smo zalajali |
| 2. | bili ste zalajali |
| 3. | bili su zalajali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zalaj |
| množina | |
| 1. | zalajmo |
| 2. | zalajte |
| glagolski prilog prošli | |
| zalajavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zalajao, zalajala, zalajalo | |
| zalajali, zalajale, zalajala | |
Definicija
početi lajati, oglasiti se lajanjem
Etimologija
✧ za- + v. lajati
