zàgrabiti
zàgrabiti svrš. 〈prez. -īm, pril. pr. -īvši, prid. trp. zàgrabljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zagrabiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zagrabim |
| 2. | zagrabiš |
| 3. | zagrabi |
| množina | |
| 1. | zagrabimo |
| 2. | zagrabite |
| 3. | zagrabe |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zagrabit ću |
| 2. | zagrabit ćeš |
| 3. | zagrabit će |
| množina | |
| 1. | zagrabit ćemo |
| 2. | zagrabit ćete |
| 3. | zagrabit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zagrabih |
| 2. | zagrabi |
| 3. | zagrabi |
| množina | |
| 1. | zagrabismo |
| 2. | zagrabiste |
| 3. | zagrabiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zagrabio sam |
| 2. | zagrabio si |
| 3. | zagrabio je |
| množina | |
| 1. | zagrabili smo |
| 2. | zagrabili ste |
| 3. | zagrabili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zagrabio |
| 2. | bio si zagrabio |
| 3. | bio je zagrabio |
| množina | |
| 1. | bili smo zagrabili |
| 2. | bili ste zagrabili |
| 3. | bili su zagrabili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zagrabi |
| množina | |
| 1. | zagrabimo |
| 2. | zagrabite |
| glagolski prilog prošli | |
| zagrabivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zagrabio, zagrabila, zagrabilo | |
| zagrabili, zagrabile, zagrabila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zagrabljen, zagrabljena, zagrabljeno | |
| zagrabljeni, zagrabljene, zagrabljena | |
Definicija
| 1. | (što) oduzeti od kakve količine i sl. rukom, lopatom, posudom i sl., usp. grabiti [zagrabiti pijeska; zagrabiti zemlje; zagrabiti pšenice] |
| 2. | () jurnuti, požuriti, pohitati |
Etimologija
✧ za- + v. grabiti
