zagnjúriti
zagnjúriti (se) svrš. 〈prez. zàgnjūrīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. zàgnjūren〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zagnjuriti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zagnjurim |
| 2. | zagnjuriš |
| 3. | zagnjuri |
| množina | |
| 1. | zagnjurimo |
| 2. | zagnjurite |
| 3. | zagnjure |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zagnjurit ću |
| 2. | zagnjurit ćeš |
| 3. | zagnjurit će |
| množina | |
| 1. | zagnjurit ćemo |
| 2. | zagnjurit ćete |
| 3. | zagnjurit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zagnjurih |
| 2. | zagnjuri |
| 3. | zagnjuri |
| množina | |
| 1. | zagnjurismo |
| 2. | zagnjuriste |
| 3. | zagnjuriše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zagnjurio sam |
| 2. | zagnjurio si |
| 3. | zagnjurio je |
| množina | |
| 1. | zagnjurili smo |
| 2. | zagnjurili ste |
| 3. | zagnjurili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zagnjurio |
| 2. | bio si zagnjurio |
| 3. | bio je zagnjurio |
| množina | |
| 1. | bili smo zagnjurili |
| 2. | bili ste zagnjurili |
| 3. | bili su zagnjurili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zagnjuri |
| množina | |
| 1. | zagnjurimo |
| 2. | zagnjurite |
| glagolski prilog prošli | |
| zagnjurivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zagnjurio, zagnjurila, zagnjurilo | |
| zagnjurili, zagnjurile, zagnjurila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zagnjuren, zagnjurena, zagnjureno | |
| zagnjureni, zagnjurene, zagnjurena | |
Definicija
razg.
| 1. | (se, koga), v. zaroniti |
| 2. | (se u što) pren. predati se kakvu poslu; unijeti se, zadubiti se |
Etimologija
✧ za- + v. gnjuriti
