zaròniti
zaròniti svrš. 〈prez. zàronīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. zàronjen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zaroniti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zaronim |
| 2. | zaroniš |
| 3. | zaroni |
| množina | |
| 1. | zaronimo |
| 2. | zaronite |
| 3. | zarone |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zaronit ću |
| 2. | zaronit ćeš |
| 3. | zaronit će |
| množina | |
| 1. | zaronit ćemo |
| 2. | zaronit ćete |
| 3. | zaronit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zaronih |
| 2. | zaroni |
| 3. | zaroni |
| množina | |
| 1. | zaronismo |
| 2. | zaroniste |
| 3. | zaroniše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zaronio sam |
| 2. | zaronio si |
| 3. | zaronio je |
| množina | |
| 1. | zaronili smo |
| 2. | zaronili ste |
| 3. | zaronili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zaronio |
| 2. | bio si zaronio |
| 3. | bio je zaronio |
| množina | |
| 1. | bili smo zaronili |
| 2. | bili ste zaronili |
| 3. | bili su zaronili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zaroni |
| množina | |
| 1. | zaronimo |
| 2. | zaronite |
| glagolski prilog prošli | |
| zaronivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zaronio, zaronila, zaronilo | |
| zaronili, zaronile, zaronila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zaronjen, zaronjena, zaronjeno | |
| zaronjeni, zaronjene, zaronjena | |
Definicija
| 1. | () ući cijelim tijelom preko glave u vodu; uroniti, zagnjuriti |
| 2. | (u što) pren. sasvim se usredotočiti; udubiti se |
Etimologija
✧ za- + v. roniti
