brȉjati
brȉjati nesvrš. 〈prez. -ēm, imp. brȋj, pril. sad. brȉjūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| brijati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | brijem |
| 2. | briješ |
| 3. | brije |
| množina | |
| 1. | brijemo |
| 2. | brijete |
| 3. | briju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | brijat ću |
| 2. | brijat ćeš |
| 3. | brijat će |
| množina | |
| 1. | brijat ćemo |
| 2. | brijat ćete |
| 3. | brijat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | brijah |
| 2. | brijaše |
| 3. | brijaše |
| množina | |
| 1. | brijasmo |
| 2. | brijaste |
| 3. | brijahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | brijao sam |
| 2. | brijao si |
| 3. | brijao je |
| množina | |
| 1. | brijali smo |
| 2. | brijali ste |
| 3. | brijali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam brijao |
| 2. | bio si brijao |
| 3. | bio je brijao |
| množina | |
| 1. | bili smo brijali |
| 2. | bili ste brijali |
| 3. | bili su brijali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | brij |
| množina | |
| 1. | brijmo |
| 2. | brijte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| brijući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| brijao, brijala, brijalo | |
| brijali, brijale, brijala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| brijan, brijana, brijano | |
| brijani, brijane, brijana | |
Definicija
| 1. | (koga) prikladnim priborom koji reže odstranjivati dlake s kože |
| 2. | () jako strugati, derati, hladiti (o vjetru) |
| 3. | (se) a. v. brijati (1) b. ne nositi bradu ili brkove |
Frazeologija
⃟ ne brijati se 1. zapuštati se, zarastati u bradu, biti neuredan 2. biti još premlad za brijanje
Onomastika
♦ pr. (prema zanimanju): Bríca (Slavonski Brod, Moslavina), Brícić (Županja), Bríco (Slavonski Brod, I Slavonija)
Etimologija
✧ prasl. i stsl. briti (rus. brit') ← *bhriH- (skr. bhrināti: reže, stir. berraid: šiša)
