zamahívati
zamahívati (, čime) nesvrš. 〈prez. zamàhujēm, pril. sad. zamàhujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zamahivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zamahujem |
| 2. | zamahuješ |
| 3. | zamahuje |
| množina | |
| 1. | zamahujemo |
| 2. | zamahujete |
| 3. | zamahuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zamahivat ću |
| 2. | zamahivat ćeš |
| 3. | zamahivat će |
| množina | |
| 1. | zamahivat ćemo |
| 2. | zamahivat ćete |
| 3. | zamahivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | zamahivah |
| 2. | zamahivaše |
| 3. | zamahivaše |
| množina | |
| 1. | zamahivasmo |
| 2. | zamahivaste |
| 3. | zamahivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zamahivao sam |
| 2. | zamahivao si |
| 3. | zamahivao je |
| množina | |
| 1. | zamahivali smo |
| 2. | zamahivali ste |
| 3. | zamahivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zamahivao |
| 2. | bio si zamahivao |
| 3. | bio je zamahivao |
| množina | |
| 1. | bili smo zamahivali |
| 2. | bili ste zamahivali |
| 3. | bili su zamahivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zamahuj |
| množina | |
| 1. | zamahujmo |
| 2. | zamahujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| zamahujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zamahivao, zamahivala, zamahivalo | |
| zamahivali, zamahivale, zamahivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zamahivan, zamahivana, zamahivano | |
| zamahivani, zamahivane, zamahivana | |
Etimologija
✧ vidi zámah
