zamáhnuti
zamáhnuti (, čime) svrš. 〈prez. zàmāhnēm, pril. pr. -ūvši, imp. zamáhni, prid. trp. zàmāhnūt〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
zamahnuti | |
prezent | |
jednina | |
1. | zamahnem |
2. | zamahneš |
3. | zamahne |
množina | |
1. | zamahnemo |
2. | zamahnete |
3. | zamahnu |
futur | |
jednina | |
1. | zamahnut ću |
2. | zamahnut ćeš |
3. | zamahnut će |
množina | |
1. | zamahnut ćemo |
2. | zamahnut ćete |
3. | zamahnut će |
aorist | |
jednina | |
1. | zamahnuh |
2. | zamahnu |
3. | zamahnu |
množina | |
1. | zamahnusmo |
2. | zamahnuste |
3. | zamahnuše |
perfekt | |
jednina | |
1. | zamahnuo sam |
2. | zamahnuo si |
3. | zamahnuo je |
množina | |
1. | zamahnuli smo |
2. | zamahnuli ste |
3. | zamahnuli su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam zamahnuo |
2. | bio si zamahnuo |
3. | bio je zamahnuo |
množina | |
1. | bili smo zamahnuli |
2. | bili ste zamahnuli |
3. | bili su zamahnuli |
imperativ | |
jednina | |
2. | zamahni |
množina | |
1. | zamahnimo |
2. | zamahnite |
glagolski prilog prošli | |
zamahnuvši | |
glagolski pridjev aktivni | |
zamahnuo, zamahnula, zamahnulo | |
zamahnuli, zamahnule, zamahnula | |
glagolski pridjev pasivni | |
zamahnut, zamahnuta, zamahnuto | |
zamahnuti, zamahnute, zamahnuta |