zàmetnuti
zàmetnuti (se) svrš. 〈prez. zàmetnēm (se), pril. pr. -ūvši (se), prid. trp. zàmetnūt〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zametnuti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zametnem |
| 2. | zametneš |
| 3. | zametne |
| množina | |
| 1. | zametnemo |
| 2. | zametnete |
| 3. | zametnu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zametnut ću |
| 2. | zametnut ćeš |
| 3. | zametnut će |
| množina | |
| 1. | zametnut ćemo |
| 2. | zametnut ćete |
| 3. | zametnut će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zametnuh / zametoh |
| 2. | zametnu / zamete |
| 3. | zametnu / zamete |
| množina | |
| 1. | zametnusmo / zametosmo |
| 2. | zametnuste / zametoste |
| 3. | zametnuše / zametoše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zametnuo sam |
| 2. | zametnuo si |
| 3. | zametnuo je |
| množina | |
| 1. | zametnuli smo |
| 2. | zametnuli ste |
| 3. | zametnuli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zametnuo |
| 2. | bio si zametnuo |
| 3. | bio je zametnuo |
| množina | |
| 1. | bili smo zametnuli |
| 2. | bili ste zametnuli |
| 3. | bili su zametnuli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zametni |
| množina | |
| 1. | zametnimo |
| 2. | zametnite |
| glagolski prilog prošli | |
| zametnuvši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zametnuo, zametnula, zametnulo | |
| zametnuli, zametnule, zametnula | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zametnut, zametnuta, zametnuto | |
| zametnuti, zametnute, zametnuta | |
Definicija
| 1. | (što, se), v. zametati |
| 2. | (što) ostaviti na nekom mjestu i ne znati gdje je; zagubiti, zaturiti |
Etimologija
✧ vidi zȁmetati
