zabléjati
zabléjati (se) svrš. 〈prez. -jīm (se), pril. pr. -jīvši (se), prid. rad. zabléjao (se)〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zablejati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zablejim |
| 2. | zablejiš |
| 3. | zableji |
| množina | |
| 1. | zablejimo |
| 2. | zablejite |
| 3. | zableju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zablejat ću |
| 2. | zablejat ćeš |
| 3. | zablejat će |
| množina | |
| 1. | zablejat ćemo |
| 2. | zablejat ćete |
| 3. | zablejat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zablejah |
| 2. | zableja |
| 3. | zableja |
| množina | |
| 1. | zablejasmo |
| 2. | zablejaste |
| 3. | zablejaše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zablejao sam |
| 2. | zablejao si |
| 3. | zablejao je |
| množina | |
| 1. | zablejali smo |
| 2. | zablejali ste |
| 3. | zablejali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zablejao |
| 2. | bio si zablejao |
| 3. | bio je zablejao |
| množina | |
| 1. | bili smo zablejali |
| 2. | bili ste zablejali |
| 3. | bili su zablejali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zableji |
| množina | |
| 1. | zablejimo |
| 2. | zablejite |
| glagolski prilog prošli | |
| zablejavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zablejao, zablejala, zablejalo | |
| zablejali, zablejale, zablejala | |
Definicija
| 1. | () početi blejati, blejiti |
| 2. | (se u što) pren. glupo se zagledati u što; zablenuti se, blenuti |
