zacementírati
zacementírati (što) svrš. 〈prez. zacemèntīrām, pril. pr. -āvši, prid. trp. zacemèntīrān〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
zacementirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | zacementiram |
2. | zacementiraš |
3. | zacementira |
množina | |
1. | zacementiramo |
2. | zacementirate |
3. | zacementiraju |
futur | |
jednina | |
1. | zacementirat ću |
2. | zacementirat ćeš |
3. | zacementirat će |
množina | |
1. | zacementirat ćemo |
2. | zacementirat ćete |
3. | zacementirat će |
aorist | |
jednina | |
1. | zacementirah |
2. | zacementira |
3. | zacementira |
množina | |
1. | zacementirasmo |
2. | zacementiraste |
3. | zacementiraše |
perfekt | |
jednina | |
1. | zacementirao sam |
2. | zacementirao si |
3. | zacementirao je |
množina | |
1. | zacementirali smo |
2. | zacementirali ste |
3. | zacementirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam zacementirao |
2. | bio si zacementirao |
3. | bio je zacementirao |
množina | |
1. | bili smo zacementirali |
2. | bili ste zacementirali |
3. | bili su zacementirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | zacementiraj |
množina | |
1. | zacementirajmo |
2. | zacementirajte |
glagolski prilog prošli | |
zacementiravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
zacementirao, zacementirala, zacementiralo | |
zacementirali, zacementirale, zacementirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
zacementiran, zacementirana, zacementirano | |
zacementirani, zacementirane, zacementirana |
1. | povezati ili prekriti cementom odn. betonom |
2. | pren. učvrstiti što kao cementom, betonom [zacementirati bodovnu prednost] |