zàdirati
zàdirati (u što) nesvrš. 〈prez. -rēm, pril. sad. -rūći, gl. im. -ānje〉
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
zadirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | zadirem |
2. | zadireš |
3. | zadire |
množina | |
1. | zadiremo |
2. | zadirete |
3. | zadiru |
futur | |
jednina | |
1. | zadirat ću |
2. | zadirat ćeš |
3. | zadirat će |
množina | |
1. | zadirat ćemo |
2. | zadirat ćete |
3. | zadirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | zadirah |
2. | zadiraše |
3. | zadiraše |
množina | |
1. | zadirasmo |
2. | zadiraste |
3. | zadirahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | zadirao sam |
2. | zadirao si |
3. | zadirao je |
množina | |
1. | zadirali smo |
2. | zadirali ste |
3. | zadirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam zadirao |
2. | bio si zadirao |
3. | bio je zadirao |
množina | |
1. | bili smo zadirali |
2. | bili ste zadirali |
3. | bili su zadirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | zadiri |
množina | |
1. | zadirimo |
2. | zadirite |
glagolski prilog sadašnji | |
zadirući | |
glagolski pridjev aktivni | |
zadirao, zadirala, zadiralo | |
zadirali, zadirale, zadirala |
1. | v. zaderati |
2. | miješati se u tuđu nadležnost, zalaziti u drugo područje; presizati |