zadavljívati
zadavljívati nesvrš. 〈prez. zadàvljujēm, pril. sad. -ujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zadavljivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zadavljujem |
| 2. | zadavljuješ |
| 3. | zadavljuje |
| množina | |
| 1. | zadavljujemo |
| 2. | zadavljujete |
| 3. | zadavljuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zadavljivat ću |
| 2. | zadavljivat ćeš |
| 3. | zadavljivat će |
| množina | |
| 1. | zadavljivat ćemo |
| 2. | zadavljivat ćete |
| 3. | zadavljivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | zadavljivah |
| 2. | zadavljivaše |
| 3. | zadavljivaše |
| množina | |
| 1. | zadavljivasmo |
| 2. | zadavljivaste |
| 3. | zadavljivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zadavljivao sam |
| 2. | zadavljivao si |
| 3. | zadavljivao je |
| množina | |
| 1. | zadavljivali smo |
| 2. | zadavljivali ste |
| 3. | zadavljivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zadavljivao |
| 2. | bio si zadavljivao |
| 3. | bio je zadavljivao |
| množina | |
| 1. | bili smo zadavljivali |
| 2. | bili ste zadavljivali |
| 3. | bili su zadavljivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zadavljuj |
| množina | |
| 1. | zadavljujmo |
| 2. | zadavljujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| zadavljujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zadavljivao, zadavljivala, zadavljivalo | |
| zadavljivali, zadavljivale, zadavljivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zadavljivan, zadavljivana, zadavljivano | |
| zadavljivani, zadavljivane, zadavljivana | |
Etimologija
✧ vidi zadáviti
