zgrànuti
zgrànuti (se, koga) svrš. 〈prez. zgrȁnēm (se), pril. pr. -ūvši (se), prid. rad. zgrànuo (se)〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zgranuti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zgranem |
| 2. | zgraneš |
| 3. | zgrane |
| množina | |
| 1. | zgranemo |
| 2. | zgranete |
| 3. | zgranu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zgranut ću |
| 2. | zgranut ćeš |
| 3. | zgranut će |
| množina | |
| 1. | zgranut ćemo |
| 2. | zgranut ćete |
| 3. | zgranut će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zgranuh |
| 2. | zgranu |
| 3. | zgranu |
| množina | |
| 1. | zgranusmo |
| 2. | zgranuste |
| 3. | zgranuše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zgranuo sam |
| 2. | zgranuo si |
| 3. | zgranuo je |
| množina | |
| 1. | zgranuli smo |
| 2. | zgranuli ste |
| 3. | zgranuli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zgranuo |
| 2. | bio si zgranuo |
| 3. | bio je zgranuo |
| množina | |
| 1. | bili smo zgranuli |
| 2. | bili ste zgranuli |
| 3. | bili su zgranuli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zgrani |
| množina | |
| 1. | zgranimo |
| 2. | zgranite |
| glagolski prilog prošli | |
| zgranuvši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zgranuo, zgranula, zgranulo | |
| zgranuli, zgranule, zgranula | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zgranut, zgranuta, zgranuto | |
| zgranuti, zgranute, zgranuta | |
Definicija
jako (se) iznenaditi, zaprepastiti (se), preneraziti (se)
Etimologija
✧ s- (sa-) + v. granuti
