zgranjívati
zgranjívati (koga, se) nesvrš. 〈prez. zgrànjujēm, pril. sad. zgrànjujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zgranjivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zgranjujem |
| 2. | zgranjuješ |
| 3. | zgranjuje |
| množina | |
| 1. | zgranjujemo |
| 2. | zgranjujete |
| 3. | zgranjuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zgranjivat ću |
| 2. | zgranjivat ćeš |
| 3. | zgranjivat će |
| množina | |
| 1. | zgranjivat ćemo |
| 2. | zgranjivat ćete |
| 3. | zgranjivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | zgranjivah |
| 2. | zgranjivaše |
| 3. | zgranjivaše |
| množina | |
| 1. | zgranjivasmo |
| 2. | zgranjivaste |
| 3. | zgranjivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zgranjivao sam |
| 2. | zgranjivao si |
| 3. | zgranjivao je |
| množina | |
| 1. | zgranjivali smo |
| 2. | zgranjivali ste |
| 3. | zgranjivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zgranjivao |
| 2. | bio si zgranjivao |
| 3. | bio je zgranjivao |
| množina | |
| 1. | bili smo zgranjivali |
| 2. | bili ste zgranjivali |
| 3. | bili su zgranjivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zgranjuj |
| množina | |
| 1. | zgranjujmo |
| 2. | zgranjujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| zgranjujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zgranjivao, zgranjivala, zgranjivalo | |
| zgranjivali, zgranjivale, zgranjivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zgranjivan, zgranjivana, zgranjivano | |
| zgranjivani, zgranjivane, zgranjivana | |
Etimologija
✧ vidi zgrànuti
