zàrinuti
zàrinuti (što, se) svrš. 〈prez. zàrinēm (se), pril. pr. -ūvši (se), prid. trp. zàrinūt〉,
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zarinuti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zarinem |
| 2. | zarineš |
| 3. | zarine |
| množina | |
| 1. | zarinemo |
| 2. | zarinete |
| 3. | zarinu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zarinut ću |
| 2. | zarinut ćeš |
| 3. | zarinut će |
| množina | |
| 1. | zarinut ćemo |
| 2. | zarinut ćete |
| 3. | zarinut će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zarinuh |
| 2. | zarinu |
| 3. | zarinu |
| množina | |
| 1. | zarinusmo |
| 2. | zarinuste |
| 3. | zarinuše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zarinuo sam |
| 2. | zarinuo si |
| 3. | zarinuo je |
| množina | |
| 1. | zarinuli smo |
| 2. | zarinuli ste |
| 3. | zarinuli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zarinuo |
| 2. | bio si zarinuo |
| 3. | bio je zarinuo |
| množina | |
| 1. | bili smo zarinuli |
| 2. | bili ste zarinuli |
| 3. | bili su zarinuli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zarini |
| množina | |
| 1. | zarinimo |
| 2. | zarinite |
| glagolski prilog prošli | |
| zarinuvši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zarinuo, zarinula, zarinulo | |
| zarinuli, zarinule, zarinula | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zarinut, zarinuta, zarinuto | |
| zarinuti, zarinute, zarinuta | |
Definicija
v. zariti
Etimologija
✧ vidi zàriti
