zàriti
zàriti (se) svrš. 〈prez. zȁrijēm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. zarìven〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zariti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zarijem |
| 2. | zariješ |
| 3. | zarije |
| množina | |
| 1. | zarijemo |
| 2. | zarijete |
| 3. | zariju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zarit ću |
| 2. | zarit ćeš |
| 3. | zarit će |
| množina | |
| 1. | zarit ćemo |
| 2. | zarit ćete |
| 3. | zarit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zarih |
| 2. | zari |
| 3. | zari |
| množina | |
| 1. | zarismo |
| 2. | zariste |
| 3. | zariše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zario sam |
| 2. | zario si |
| 3. | zario je |
| množina | |
| 1. | zarili smo |
| 2. | zarili ste |
| 3. | zarili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zario |
| 2. | bio si zario |
| 3. | bio je zario |
| množina | |
| 1. | bili smo zarili |
| 2. | bili ste zarili |
| 3. | bili su zarili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zarij |
| množina | |
| 1. | zarijmo |
| 2. | zarijte |
| glagolski prilog prošli | |
| zarivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zario, zarila, zarilo | |
| zarili, zarile, zarila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zariven / zarit, zarivena / zarita, zariveno / zarito | |
| zariveni / zariti, zarivene / zarite, zarivena / zarita | |
Definicija
| 1. | (što) zabiti, zabosti (oštar i šiljat predmet); zarinuti |
| 2. | (se) rilom naći put (krtica, kukci koji zađu pod kožu) |
Etimologija
✧ za- + v. riti
