zapanjívati
zapanjívati (koga, se) nesvrš. 〈prez. zapànjujēm, pril. sad. zapànjujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zapanjivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zapanjujem |
| 2. | zapanjuješ |
| 3. | zapanjuje |
| množina | |
| 1. | zapanjujemo |
| 2. | zapanjujete |
| 3. | zapanjuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zapanjivat ću |
| 2. | zapanjivat ćeš |
| 3. | zapanjivat će |
| množina | |
| 1. | zapanjivat ćemo |
| 2. | zapanjivat ćete |
| 3. | zapanjivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | zapanjivah |
| 2. | zapanjivaše |
| 3. | zapanjivaše |
| množina | |
| 1. | zapanjivasmo |
| 2. | zapanjivaste |
| 3. | zapanjivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zapanjivao sam |
| 2. | zapanjivao si |
| 3. | zapanjivao je |
| množina | |
| 1. | zapanjivali smo |
| 2. | zapanjivali ste |
| 3. | zapanjivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zapanjivao |
| 2. | bio si zapanjivao |
| 3. | bio je zapanjivao |
| množina | |
| 1. | bili smo zapanjivali |
| 2. | bili ste zapanjivali |
| 3. | bili su zapanjivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zapanjuj |
| množina | |
| 1. | zapanjujmo |
| 2. | zapanjujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| zapanjujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zapanjivao, zapanjivala, zapanjivalo | |
| zapanjivali, zapanjivale, zapanjivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zapanjivan, zapanjivana, zapanjivano | |
| zapanjivani, zapanjivane, zapanjivana | |
Etimologija
✧ vidi zapánjiti
