zapánjiti
zapánjiti (koga, se) svrš. 〈prez. zàpānjīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. zàpānjen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zapanjiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zapanjim |
| 2. | zapanjiš |
| 3. | zapanji |
| množina | |
| 1. | zapanjimo |
| 2. | zapanjite |
| 3. | zapanje |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zapanjit ću |
| 2. | zapanjit ćeš |
| 3. | zapanjit će |
| množina | |
| 1. | zapanjit ćemo |
| 2. | zapanjit ćete |
| 3. | zapanjit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zapanjih |
| 2. | zapanji |
| 3. | zapanji |
| množina | |
| 1. | zapanjismo |
| 2. | zapanjiste |
| 3. | zapanjiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zapanjio sam |
| 2. | zapanjio si |
| 3. | zapanjio je |
| množina | |
| 1. | zapanjili smo |
| 2. | zapanjili ste |
| 3. | zapanjili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zapanjio |
| 2. | bio si zapanjio |
| 3. | bio je zapanjio |
| množina | |
| 1. | bili smo zapanjili |
| 2. | bili ste zapanjili |
| 3. | bili su zapanjili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zapanji |
| množina | |
| 1. | zapanjimo |
| 2. | zapanjite |
| glagolski prilog prošli | |
| zapanjivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zapanjio, zapanjila, zapanjilo | |
| zapanjili, zapanjile, zapanjila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zapanjen, zapanjena, zapanjeno | |
| zapanjeni, zapanjene, zapanjena | |
Definicija
jako začuditi; zaprepastiti
