zataškávati
zataškávati (što) nesvrš. 〈prez. zatàškāvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zataškavati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zataškavam |
| 2. | zataškavaš |
| 3. | zataškava |
| množina | |
| 1. | zataškavamo |
| 2. | zataškavate |
| 3. | zataškavaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zataškavat ću |
| 2. | zataškavat ćeš |
| 3. | zataškavat će |
| množina | |
| 1. | zataškavat ćemo |
| 2. | zataškavat ćete |
| 3. | zataškavat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | zataškavah |
| 2. | zataškavaše |
| 3. | zataškavaše |
| množina | |
| 1. | zataškavasmo |
| 2. | zataškavaste |
| 3. | zataškavahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zataškavao sam |
| 2. | zataškavao si |
| 3. | zataškavao je |
| množina | |
| 1. | zataškavali smo |
| 2. | zataškavali ste |
| 3. | zataškavali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zataškavao |
| 2. | bio si zataškavao |
| 3. | bio je zataškavao |
| množina | |
| 1. | bili smo zataškavali |
| 2. | bili ste zataškavali |
| 3. | bili su zataškavali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zataškavaj |
| množina | |
| 1. | zataškavajmo |
| 2. | zataškavajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| zataškavajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zataškavao, zataškavala, zataškavalo | |
| zataškavali, zataškavale, zataškavala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zataškavan, zataškavana, zataškavano | |
| zataškavani, zataškavane, zataškavana | |
Etimologija
✧ vidi zàtaškati
