zàtaškati
zàtaškati (što) svrš. 〈prez. zàtaškām, pril. pr. -āvši, prid. trp. zàtaškān〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
zataškati | |
prezent | |
jednina | |
1. | zataškam |
2. | zataškaš |
3. | zataška |
množina | |
1. | zataškamo |
2. | zataškate |
3. | zataškaju |
futur | |
jednina | |
1. | zataškat ću |
2. | zataškat ćeš |
3. | zataškat će |
množina | |
1. | zataškat ćemo |
2. | zataškat ćete |
3. | zataškat će |
aorist | |
jednina | |
1. | zataškah |
2. | zataška |
3. | zataška |
množina | |
1. | zataškasmo |
2. | zataškaste |
3. | zataškaše |
perfekt | |
jednina | |
1. | zataškao sam |
2. | zataškao si |
3. | zataškao je |
množina | |
1. | zataškali smo |
2. | zataškali ste |
3. | zataškali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam zataškao |
2. | bio si zataškao |
3. | bio je zataškao |
množina | |
1. | bili smo zataškali |
2. | bili ste zataškali |
3. | bili su zataškali |
imperativ | |
jednina | |
2. | zataškaj |
množina | |
1. | zataškajmo |
2. | zataškajte |
glagolski prilog prošli | |
zataškavši | |
glagolski pridjev aktivni | |
zataškao, zataškala, zataškalo | |
zataškali, zataškale, zataškala | |
glagolski pridjev pasivni | |
zataškan, zataškana, zataškano | |
zataškani, zataškane, zataškana |
1. | onemogućiti da se što sazna; prikriti |
2. | potisnuti, učiniti da se zaboravi (problem, afera) |