budàliti
budàliti () nesvrš. 〈prez. -īm, pril. sad. -lēći, gl. im. -ljēnje〉
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
budaliti | |
prezent | |
jednina | |
1. | budalim |
2. | budališ |
3. | budali |
množina | |
1. | budalimo |
2. | budalite |
3. | budale |
futur | |
jednina | |
1. | budalit ću |
2. | budalit ćeš |
3. | budalit će |
množina | |
1. | budalit ćemo |
2. | budalit ćete |
3. | budalit će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | budaljah |
2. | budaljaše |
3. | budaljaše |
množina | |
1. | budaljasmo |
2. | budaljaste |
3. | budaljahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | budalio sam |
2. | budalio si |
3. | budalio je |
množina | |
1. | budalili smo |
2. | budalili ste |
3. | budalili su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam budalio |
2. | bio si budalio |
3. | bio je budalio |
množina | |
1. | bili smo budalili |
2. | bili ste budalili |
3. | bili su budalili |
imperativ | |
jednina | |
2. | budali |
množina | |
1. | budalimo |
2. | budalite |
glagolski prilog sadašnji | |
budaleći | |
glagolski pridjev aktivni | |
budalio, budalila, budalilo | |
budalili, budalile, budalila |