Hrvatski jezični portal

bùbant

bùbant m 〈G mn -nātā〉

Izvedeni oblici
jednina
N bubant
G bubanta
D bubantu
A bubanta
V bubante
L bubantu
I bubantom
množina
N bubanti
G bubanata
D bubantima
A bubante
V bubanti
L bubantima
I bubantima
Definicija
1. onaj koji udara u bubanj
2. onaj koji buba; bubalo, lekcijaš, usp. búbati (2)
Etimologija
✧ vidi bȕb