karabìnjēr
karabìnjēr m 〈G karabinjéra〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | karabinjer |
| G | karabinjera |
| D | karabinjeru |
| A | karabinjera |
| V | karabinjeru |
| L | karabinjeru |
| I | karabinjerom |
| množina | |
| N | karabinjeri |
| G | karabinjera |
| D | karabinjerima |
| A | karabinjere |
| V | karabinjeri |
| L | karabinjerima |
| I | karabinjerima |
Definicija
| 1. | pov. pripadnik konjice, naoružane sabljama i karabinkama (prvo u Francuskoj od 17. st., kasnije i u drugim zemljama) |
| 2. | pripadnik policije u Italiji (ob. naoružan karabinkom) |
| 3. | španjolski graničar |
Etimologija
✧ vidi karàbīn
