pobjeđívati
pobjeđívati (, koga, što) nesvrš. 〈prez. pobjèđujēm, pril. sad. pobjèđujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| pobjeđivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | pobjeđujem |
| 2. | pobjeđuješ |
| 3. | pobjeđuje |
| množina | |
| 1. | pobjeđujemo |
| 2. | pobjeđujete |
| 3. | pobjeđuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | pobjeđivat ću |
| 2. | pobjeđivat ćeš |
| 3. | pobjeđivat će |
| množina | |
| 1. | pobjeđivat ćemo |
| 2. | pobjeđivat ćete |
| 3. | pobjeđivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | pobjeđivah |
| 2. | pobjeđivaše |
| 3. | pobjeđivaše |
| množina | |
| 1. | pobjeđivasmo |
| 2. | pobjeđivaste |
| 3. | pobjeđivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | pobjeđivao sam |
| 2. | pobjeđivao si |
| 3. | pobjeđivao je |
| množina | |
| 1. | pobjeđivali smo |
| 2. | pobjeđivali ste |
| 3. | pobjeđivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam pobjeđivao |
| 2. | bio si pobjeđivao |
| 3. | bio je pobjeđivao |
| množina | |
| 1. | bili smo pobjeđivali |
| 2. | bili ste pobjeđivali |
| 3. | bili su pobjeđivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | pobjeđuj |
| množina | |
| 1. | pobjeđujmo |
| 2. | pobjeđujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| pobjeđujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| pobjeđivao, pobjeđivala, pobjeđivalo | |
| pobjeđivali, pobjeđivale, pobjeđivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| pobjeđivan, pobjeđivana, pobjeđivano | |
| pobjeđivani, pobjeđivane, pobjeđivana | |
Etimologija
✧ vidi pobijéditi
