pojašnjávati
pojašnjávati (što) nesvrš. 〈prez. pojàšnjāvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| pojašnjavati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | pojašnjavam |
| 2. | pojašnjavaš |
| 3. | pojašnjava |
| množina | |
| 1. | pojašnjavamo |
| 2. | pojašnjavate |
| 3. | pojašnjavaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | pojašnjavat ću |
| 2. | pojašnjavat ćeš |
| 3. | pojašnjavat će |
| množina | |
| 1. | pojašnjavat ćemo |
| 2. | pojašnjavat ćete |
| 3. | pojašnjavat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | pojašnjavah |
| 2. | pojašnjavaše |
| 3. | pojašnjavaše |
| množina | |
| 1. | pojašnjavasmo |
| 2. | pojašnjavaste |
| 3. | pojašnjavahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | pojašnjavao sam |
| 2. | pojašnjavao si |
| 3. | pojašnjavao je |
| množina | |
| 1. | pojašnjavali smo |
| 2. | pojašnjavali ste |
| 3. | pojašnjavali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam pojašnjavao |
| 2. | bio si pojašnjavao |
| 3. | bio je pojašnjavao |
| množina | |
| 1. | bili smo pojašnjavali |
| 2. | bili ste pojašnjavali |
| 3. | bili su pojašnjavali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | pojašnjavaj |
| množina | |
| 1. | pojašnjavajmo |
| 2. | pojašnjavajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| pojašnjavajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| pojašnjavao, pojašnjavala, pojašnjavalo | |
| pojašnjavali, pojašnjavale, pojašnjavala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| pojašnjavan, pojašnjavana, pojašnjavano | |
| pojašnjavani, pojašnjavane, pojašnjavana | |
Etimologija
✧ vidi pojàsniti
