preòtimati
preòtimati (koga, što) nesvrš. 〈prez. -ām/-imljēm, pril. sad. -ajūći/-imljūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| preotimati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | preotimam |
| 2. | preotimaš |
| 3. | preotima |
| množina | |
| 1. | preotimamo |
| 2. | preotimate |
| 3. | preotimaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | preotimat ću |
| 2. | preotimat ćeš |
| 3. | preotimat će |
| množina | |
| 1. | preotimat ćemo |
| 2. | preotimat ćete |
| 3. | preotimat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | preotimah |
| 2. | preotimaše |
| 3. | preotimaše |
| množina | |
| 1. | preotimasmo |
| 2. | preotimaste |
| 3. | preotimahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | preotimao sam |
| 2. | preotimao si |
| 3. | preotimao je |
| množina | |
| 1. | preotimali smo |
| 2. | preotimali ste |
| 3. | preotimali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam preotimao |
| 2. | bio si preotimao |
| 3. | bio je preotimao |
| množina | |
| 1. | bili smo preotimali |
| 2. | bili ste preotimali |
| 3. | bili su preotimali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | preotimaj |
| množina | |
| 1. | preotimajmo |
| 2. | preotimajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| preotimajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| preotimao, preotimala, preotimalo | |
| preotimali, preotimale, preotimala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| preotiman, preotimana, preotimano | |
| preotimani, preotimane, preotimana | |
Etimologija
✧ vidi preòtēti
