preòtēti
preòtēti (koga, što) svrš. 〈prez. prȅotmēm, pril. pr. -ēvši, imp. preòtmi, prid. trp. prȅotēt〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| preoteti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | preotmem |
| 2. | preotmeš |
| 3. | preotme |
| množina | |
| 1. | preotmemo |
| 2. | preotmete |
| 3. | preotmu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | preotet ću |
| 2. | preotet ćeš |
| 3. | preotet će |
| množina | |
| 1. | preotet ćemo |
| 2. | preotet ćete |
| 3. | preotet će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | preoteh |
| 2. | preote |
| 3. | preote |
| množina | |
| 1. | preotesmo |
| 2. | preoteste |
| 3. | preoteše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | preoteo sam |
| 2. | preoteo si |
| 3. | preoteo je |
| množina | |
| 1. | preoteli smo |
| 2. | preoteli ste |
| 3. | preoteli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam preoteo |
| 2. | bio si preoteo |
| 3. | bio je preoteo |
| množina | |
| 1. | bili smo preoteli |
| 2. | bili ste preoteli |
| 3. | bili su preoteli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | preotmi |
| množina | |
| 1. | preotmimo |
| 2. | preotmite |
| glagolski prilog prošli | |
| preotevši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| preoteo, preotela, preotelo | |
| preoteli, preotele, preotela | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| preotet, preoteta, preoteto | |
| preoteti, preotete, preoteta | |
Definicija
oteti ono što je bilo oteto, uzeti natrag od onoga koji je oteo, uzeti natrag otimanjem [preoteti djevojku]
Etimologija
✧ pre-1 + v. oteti
