prenoćívati
prenoćívati () nesvrš. 〈prez. prenòćujēm, pril. sad. prenòćujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| prenoćivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | prenoćujem |
| 2. | prenoćuješ |
| 3. | prenoćuje |
| množina | |
| 1. | prenoćujemo |
| 2. | prenoćujete |
| 3. | prenoćuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | prenoćivat ću |
| 2. | prenoćivat ćeš |
| 3. | prenoćivat će |
| množina | |
| 1. | prenoćivat ćemo |
| 2. | prenoćivat ćete |
| 3. | prenoćivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | prenoćivah |
| 2. | prenoćivaše |
| 3. | prenoćivaše |
| množina | |
| 1. | prenoćivasmo |
| 2. | prenoćivaste |
| 3. | prenoćivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | prenoćivao sam |
| 2. | prenoćivao si |
| 3. | prenoćivao je |
| množina | |
| 1. | prenoćivali smo |
| 2. | prenoćivali ste |
| 3. | prenoćivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam prenoćivao |
| 2. | bio si prenoćivao |
| 3. | bio je prenoćivao |
| množina | |
| 1. | bili smo prenoćivali |
| 2. | bili ste prenoćivali |
| 3. | bili su prenoćivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | prenoćuj |
| množina | |
| 1. | prenoćujmo |
| 2. | prenoćujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| prenoćujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| prenoćivao, prenoćivala, prenoćivalo | |
| prenoćivali, prenoćivale, prenoćivala | |
Etimologija
✧ vidi prenòćiti
