prenòćiti
prenòćiti () svrš. 〈prez. prènoćīm, pril. pr. -īvši, prid. rad. prenòćio〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| prenoćiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | prenoćim |
| 2. | prenoćiš |
| 3. | prenoći |
| množina | |
| 1. | prenoćimo |
| 2. | prenoćite |
| 3. | prenoće |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | prenoćit ću |
| 2. | prenoćit ćeš |
| 3. | prenoćit će |
| množina | |
| 1. | prenoćit ćemo |
| 2. | prenoćit ćete |
| 3. | prenoćit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | prenoćih |
| 2. | prenoći |
| 3. | prenoći |
| množina | |
| 1. | prenoćismo |
| 2. | prenoćiste |
| 3. | prenoćiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | prenoćio sam |
| 2. | prenoćio si |
| 3. | prenoćio je |
| množina | |
| 1. | prenoćili smo |
| 2. | prenoćili ste |
| 3. | prenoćili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam prenoćio |
| 2. | bio si prenoćio |
| 3. | bio je prenoćio |
| množina | |
| 1. | bili smo prenoćili |
| 2. | bili ste prenoćili |
| 3. | bili su prenoćili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | prenoći |
| množina | |
| 1. | prenoćimo |
| 2. | prenoćite |
| glagolski prilog prošli | |
| prenoćivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| prenoćio, prenoćila, prenoćilo | |
| prenoćili, prenoćile, prenoćila | |
Definicija
provesti noć [prenoćili smo u selu]
