prenaglašávati
prenaglašávati (što) nesvrš. 〈prez. prenaglàšāvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| prenaglašavati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | prenaglašavam |
| 2. | prenaglašavaš |
| 3. | prenaglašava |
| množina | |
| 1. | prenaglašavamo |
| 2. | prenaglašavate |
| 3. | prenaglašavaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | prenaglašavat ću |
| 2. | prenaglašavat ćeš |
| 3. | prenaglašavat će |
| množina | |
| 1. | prenaglašavat ćemo |
| 2. | prenaglašavat ćete |
| 3. | prenaglašavat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | prenaglašavah |
| 2. | prenaglašavaše |
| 3. | prenaglašavaše |
| množina | |
| 1. | prenaglašavasmo |
| 2. | prenaglašavaste |
| 3. | prenaglašavahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | prenaglašavao sam |
| 2. | prenaglašavao si |
| 3. | prenaglašavao je |
| množina | |
| 1. | prenaglašavali smo |
| 2. | prenaglašavali ste |
| 3. | prenaglašavali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam prenaglašavao |
| 2. | bio si prenaglašavao |
| 3. | bio je prenaglašavao |
| množina | |
| 1. | bili smo prenaglašavali |
| 2. | bili ste prenaglašavali |
| 3. | bili su prenaglašavali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | prenaglašavaj |
| množina | |
| 1. | prenaglašavajmo |
| 2. | prenaglašavajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| prenaglašavajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| prenaglašavao, prenaglašavala, prenaglašavalo | |
| prenaglašavali, prenaglašavale, prenaglašavala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| prenaglašavan, prenaglašavana, prenaglašavano | |
| prenaglašavani, prenaglašavane, prenaglašavana | |
Etimologija
✧ vidi prenaglásiti
