prìmicati
prìmicati (se) nesvrš. 〈prez. prìmičēm (se), pril. sad. -ičūći (se), imp. prìmiči (se), gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| primicati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | primičem |
| 2. | primičeš |
| 3. | primiče |
| množina | |
| 1. | primičemo |
| 2. | primičete |
| 3. | primiču |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | primicat ću |
| 2. | primicat ćeš |
| 3. | primicat će |
| množina | |
| 1. | primicat ćemo |
| 2. | primicat ćete |
| 3. | primicat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | primicah |
| 2. | primicaše |
| 3. | primicaše |
| množina | |
| 1. | primicasmo |
| 2. | primicaste |
| 3. | primicahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | primicao sam |
| 2. | primicao si |
| 3. | primicao je |
| množina | |
| 1. | primicali smo |
| 2. | primicali ste |
| 3. | primicali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam primicao |
| 2. | bio si primicao |
| 3. | bio je primicao |
| množina | |
| 1. | bili smo primicali |
| 2. | bili ste primicali |
| 3. | bili su primicali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | primiči |
| množina | |
| 1. | primičimo |
| 2. | primičite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| primičući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| primicao, primicala, primicalo | |
| primicali, primicale, primicala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| primican, primicana, primicano | |
| primicani, primicane, primicana | |
Etimologija
✧ vidi primàknuti
