oblizívati
oblizívati (što, se) nesvrš. 〈prez. oblìzujēm (se), pril. sad. oblìzujūći (se), gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| oblizivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | oblizujem |
| 2. | oblizuješ |
| 3. | oblizuje |
| množina | |
| 1. | oblizujemo |
| 2. | oblizujete |
| 3. | oblizuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | oblizivat ću |
| 2. | oblizivat ćeš |
| 3. | oblizivat će |
| množina | |
| 1. | oblizivat ćemo |
| 2. | oblizivat ćete |
| 3. | oblizivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | oblizivah |
| 2. | oblizivaše |
| 3. | oblizivaše |
| množina | |
| 1. | oblizivasmo |
| 2. | oblizivaste |
| 3. | oblizivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | oblizivao sam |
| 2. | oblizivao si |
| 3. | oblizivao je |
| množina | |
| 1. | oblizivali smo |
| 2. | oblizivali ste |
| 3. | oblizivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam oblizivao |
| 2. | bio si oblizivao |
| 3. | bio je oblizivao |
| množina | |
| 1. | bili smo oblizivali |
| 2. | bili ste oblizivali |
| 3. | bili su oblizivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | oblizuj |
| množina | |
| 1. | oblizujmo |
| 2. | oblizujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| oblizujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| oblizivao, oblizivala, oblizivalo | |
| oblizivali, oblizivale, oblizivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| oblizivan, oblizivana, oblizivano | |
| oblizivani, oblizivane, oblizivana | |
Etimologija
✧ vidi oblízati
