odseljávati
odseljávati (koga, se) nesvrš. 〈prez. odsèljāvām (se), pril. sad. -ajūći (se), gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| odseljavati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | odseljavam |
| 2. | odseljavaš |
| 3. | odseljava |
| množina | |
| 1. | odseljavamo |
| 2. | odseljavate |
| 3. | odseljavaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | odseljavat ću |
| 2. | odseljavat ćeš |
| 3. | odseljavat će |
| množina | |
| 1. | odseljavat ćemo |
| 2. | odseljavat ćete |
| 3. | odseljavat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | odseljavah |
| 2. | odseljavaše |
| 3. | odseljavaše |
| množina | |
| 1. | odseljavasmo |
| 2. | odseljavaste |
| 3. | odseljavahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | odseljavao sam |
| 2. | odseljavao si |
| 3. | odseljavao je |
| množina | |
| 1. | odseljavali smo |
| 2. | odseljavali ste |
| 3. | odseljavali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam odseljavao |
| 2. | bio si odseljavao |
| 3. | bio je odseljavao |
| množina | |
| 1. | bili smo odseljavali |
| 2. | bili ste odseljavali |
| 3. | bili su odseljavali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | odseljavaj |
| množina | |
| 1. | odseljavajmo |
| 2. | odseljavajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| odseljavajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| odseljavao, odseljavala, odseljavalo | |
| odseljavali, odseljavale, odseljavala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| odseljavan, odseljavana, odseljavano | |
| odseljavani, odseljavane, odseljavana | |
Etimologija
✧ vidi odsèliti
