odsijécati
odsijécati (što) nesvrš. 〈prez. òdsijēcām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| odsijecati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | odsijecam |
| 2. | odsijecaš |
| 3. | odsijeca |
| množina | |
| 1. | odsijecamo |
| 2. | odsijecate |
| 3. | odsijecaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | odsijecat ću |
| 2. | odsijecat ćeš |
| 3. | odsijecat će |
| množina | |
| 1. | odsijecat ćemo |
| 2. | odsijecat ćete |
| 3. | odsijecat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | odsijecah |
| 2. | odsijecaše |
| 3. | odsijecaše |
| množina | |
| 1. | odsijecasmo |
| 2. | odsijecaste |
| 3. | odsijecahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | odsijecao sam |
| 2. | odsijecao si |
| 3. | odsijecao je |
| množina | |
| 1. | odsijecali smo |
| 2. | odsijecali ste |
| 3. | odsijecali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam odsijecao |
| 2. | bio si odsijecao |
| 3. | bio je odsijecao |
| množina | |
| 1. | bili smo odsijecali |
| 2. | bili ste odsijecali |
| 3. | bili su odsijecali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | odsijecaj |
| množina | |
| 1. | odsijecajmo |
| 2. | odsijecajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| odsijecajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| odsijecao, odsijecala, odsijecalo | |
| odsijecali, odsijecale, odsijecala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| odsijecan, odsijecana, odsijecano | |
| odsijecani, odsijecane, odsijecana | |
Etimologija
✧ vidi òdsjeći
