obrezívati
obrezívati (što, koga) nesvrš. 〈prez. obrèzujēm, pril. sad. obrèzujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| obrezivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | obrezujem |
| 2. | obrezuješ |
| 3. | obrezuje |
| množina | |
| 1. | obrezujemo |
| 2. | obrezujete |
| 3. | obrezuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | obrezivat ću |
| 2. | obrezivat ćeš |
| 3. | obrezivat će |
| množina | |
| 1. | obrezivat ćemo |
| 2. | obrezivat ćete |
| 3. | obrezivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | obrezivah |
| 2. | obrezivaše |
| 3. | obrezivaše |
| množina | |
| 1. | obrezivasmo |
| 2. | obrezivaste |
| 3. | obrezivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | obrezivao sam |
| 2. | obrezivao si |
| 3. | obrezivao je |
| množina | |
| 1. | obrezivali smo |
| 2. | obrezivali ste |
| 3. | obrezivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam obrezivao |
| 2. | bio si obrezivao |
| 3. | bio je obrezivao |
| množina | |
| 1. | bili smo obrezivali |
| 2. | bili ste obrezivali |
| 3. | bili su obrezivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | obrezuj |
| množina | |
| 1. | obrezujmo |
| 2. | obrezujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| obrezujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| obrezivao, obrezivala, obrezivalo | |
| obrezivali, obrezivale, obrezivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| obrezivan, obrezivana, obrezivano | |
| obrezivani, obrezivane, obrezivana | |
Etimologija
✧ vidi òbrezati
