òbraćati
òbraćati (koga, se, se komu) nesvrš. 〈prez. -ām (se), pril. sad. -ajūći (se), gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| obraćati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | obraćam |
| 2. | obraćaš |
| 3. | obraća |
| množina | |
| 1. | obraćamo |
| 2. | obraćate |
| 3. | obraćaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | obraćat ću |
| 2. | obraćat ćeš |
| 3. | obraćat će |
| množina | |
| 1. | obraćat ćemo |
| 2. | obraćat ćete |
| 3. | obraćat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | obraćah |
| 2. | obraćaše |
| 3. | obraćaše |
| množina | |
| 1. | obraćasmo |
| 2. | obraćaste |
| 3. | obraćahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | obraćao sam |
| 2. | obraćao si |
| 3. | obraćao je |
| množina | |
| 1. | obraćali smo |
| 2. | obraćali ste |
| 3. | obraćali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam obraćao |
| 2. | bio si obraćao |
| 3. | bio je obraćao |
| množina | |
| 1. | bili smo obraćali |
| 2. | bili ste obraćali |
| 3. | bili su obraćali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | obraćaj |
| množina | |
| 1. | obraćajmo |
| 2. | obraćajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| obraćajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| obraćao, obraćala, obraćalo | |
| obraćali, obraćale, obraćala | |
Etimologija
✧ vidi ȍbrāt
