odjekívati
odjekívati () nesvrš. 〈prez. odjèkujēm, pril. sad. odjèkujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| odjekivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | odjekujem |
| 2. | odjekuješ |
| 3. | odjekuje |
| množina | |
| 1. | odjekujemo |
| 2. | odjekujete |
| 3. | odjekuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | odjekivat ću |
| 2. | odjekivat ćeš |
| 3. | odjekivat će |
| množina | |
| 1. | odjekivat ćemo |
| 2. | odjekivat ćete |
| 3. | odjekivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | odjekivah |
| 2. | odjekivaše |
| 3. | odjekivaše |
| množina | |
| 1. | odjekivasmo |
| 2. | odjekivaste |
| 3. | odjekivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | odjekivao sam |
| 2. | odjekivao si |
| 3. | odjekivao je |
| množina | |
| 1. | odjekivali smo |
| 2. | odjekivali ste |
| 3. | odjekivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam odjekivao |
| 2. | bio si odjekivao |
| 3. | bio je odjekivao |
| množina | |
| 1. | bili smo odjekivali |
| 2. | bili ste odjekivali |
| 3. | bili su odjekivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | odjekuj |
| množina | |
| 1. | odjekujmo |
| 2. | odjekujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| odjekujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| odjekivao, odjekivala, odjekivalo | |
| odjekivali, odjekivale, odjekivala | |
Etimologija
✧ vidi ȍdjēk
