òmraziti
òmraziti (koga, što) svrš. 〈prez. òmrazīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. òmražen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| omraziti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | omrazim |
| 2. | omraziš |
| 3. | omrazi |
| množina | |
| 1. | omrazimo |
| 2. | omrazite |
| 3. | omraze |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | omrazit ću |
| 2. | omrazit ćeš |
| 3. | omrazit će |
| množina | |
| 1. | omrazit ćemo |
| 2. | omrazit ćete |
| 3. | omrazit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | omrazih |
| 2. | omrazi |
| 3. | omrazi |
| množina | |
| 1. | omrazismo |
| 2. | omraziste |
| 3. | omraziše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | omrazio sam |
| 2. | omrazio si |
| 3. | omrazio je |
| množina | |
| 1. | omrazili smo |
| 2. | omrazili ste |
| 3. | omrazili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam omrazio |
| 2. | bio si omrazio |
| 3. | bio je omrazio |
| množina | |
| 1. | bili smo omrazili |
| 2. | bili ste omrazili |
| 3. | bili su omrazili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | omrazi |
| množina | |
| 1. | omrazimo |
| 2. | omrazite |
| glagolski prilog prošli | |
| omrazivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| omrazio, omrazila, omrazilo | |
| omrazili, omrazile, omrazila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| omražen, omražena, omraženo | |
| omraženi, omražene, omražena | |
Definicija
baciti mržnju na koga ili na što, učiniti da bude omražen
Etimologija
✧ o (b)- + v. mrziti
