onèčistiti
onèčistiti (što, se) svrš. 〈prez. onèčistīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. onèčišćen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| onečistiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | onečistim |
| 2. | onečistiš |
| 3. | onečisti |
| množina | |
| 1. | onečistimo |
| 2. | onečistite |
| 3. | onečiste |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | onečistit ću |
| 2. | onečistit ćeš |
| 3. | onečistit će |
| množina | |
| 1. | onečistit ćemo |
| 2. | onečistit ćete |
| 3. | onečistit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | onečistih |
| 2. | onečisti |
| 3. | onečisti |
| množina | |
| 1. | onečistismo |
| 2. | onečististe |
| 3. | onečistiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | onečistio sam |
| 2. | onečistio si |
| 3. | onečistio je |
| množina | |
| 1. | onečistili smo |
| 2. | onečistili ste |
| 3. | onečistili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam onečistio |
| 2. | bio si onečistio |
| 3. | bio je onečistio |
| množina | |
| 1. | bili smo onečistili |
| 2. | bili ste onečistili |
| 3. | bili su onečistili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | onečisti |
| množina | |
| 1. | onečistimo |
| 2. | onečistite |
| glagolski prilog prošli | |
| onečistivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| onečistio, onečistila, onečistilo | |
| onečistili, onečistile, onečistila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| onečišćen, onečišćena, onečišćeno | |
| onečišćeni, onečišćene, onečišćena | |
Definicija
| 1. | (što) učiniti nečistim, učiniti da više ne bude čisto; zagaditi, zamazati, zaprljati |
| 2. | (se) obaviti veliku nuždu pod sebe bez kontrole volje u staračkoj demenciji; ispoganiti (se), usp. onerediti (se) |
