oneréditi
oneréditi (što, se) svrš. 〈prez. onèrēdīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. onèrēđen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| onerediti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | oneredim |
| 2. | onerediš |
| 3. | oneredi |
| množina | |
| 1. | oneredimo |
| 2. | oneredite |
| 3. | onerede |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | oneredit ću |
| 2. | oneredit ćeš |
| 3. | oneredit će |
| množina | |
| 1. | oneredit ćemo |
| 2. | oneredit ćete |
| 3. | oneredit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | oneredih |
| 2. | oneredi |
| 3. | oneredi |
| množina | |
| 1. | oneredismo |
| 2. | onerediste |
| 3. | onerediše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | oneredio sam |
| 2. | oneredio si |
| 3. | oneredio je |
| množina | |
| 1. | oneredili smo |
| 2. | oneredili ste |
| 3. | oneredili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam oneredio |
| 2. | bio si oneredio |
| 3. | bio je oneredio |
| množina | |
| 1. | bili smo oneredili |
| 2. | bili ste oneredili |
| 3. | bili su oneredili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | oneredi |
| množina | |
| 1. | oneredimo |
| 2. | oneredite |
| glagolski prilog prošli | |
| oneredivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| oneredio, oneredila, oneredilo | |
| oneredili, oneredile, oneredila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| oneređen, oneređena, oneređeno | |
| oneređeni, oneređene, oneređena | |
Definicija
uprljati (se) izmetom; opoganiti (se)
Etimologija
✧ o (b)- + v. nered
