òslabiti
òslabiti svrš. 〈prez. -īm, pril. pr. -īvši, prid. rad. òslabio〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| oslabiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | oslabim |
| 2. | oslabiš |
| 3. | oslabi |
| množina | |
| 1. | oslabimo |
| 2. | oslabite |
| 3. | oslabe |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | oslabit ću |
| 2. | oslabit ćeš |
| 3. | oslabit će |
| množina | |
| 1. | oslabit ćemo |
| 2. | oslabit ćete |
| 3. | oslabit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | oslabih |
| 2. | oslabi |
| 3. | oslabi |
| množina | |
| 1. | oslabismo |
| 2. | oslabiste |
| 3. | oslabiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | oslabio sam |
| 2. | oslabio si |
| 3. | oslabio je |
| množina | |
| 1. | oslabili smo |
| 2. | oslabili ste |
| 3. | oslabili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam oslabio |
| 2. | bio si oslabio |
| 3. | bio je oslabio |
| množina | |
| 1. | bili smo oslabili |
| 2. | bili ste oslabili |
| 3. | bili su oslabili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | oslabi |
| množina | |
| 1. | oslabimo |
| 2. | oslabite |
| glagolski prilog prošli | |
| oslabivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| oslabio, oslabila, oslabilo | |
| oslabili, oslabile, oslabila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| oslabljen, oslabljena, oslabljeno | |
| oslabljeni, oslabljene, oslabljena | |
Definicija
| 1. | (, koga, što) učiniti da tko ili što postane slabim [oslabiti napad; oslabiti pritisak] |
| 2. | () postati slab; smanjiti se, usp. oslabjeti |
Etimologija
✧ o (b)- + v. slab
