oslovljávati
oslovljávati nesvrš. 〈prez. oslòvljāvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| oslovljavati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | oslovljavam |
| 2. | oslovljavaš |
| 3. | oslovljava |
| množina | |
| 1. | oslovljavamo |
| 2. | oslovljavate |
| 3. | oslovljavaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | oslovljavat ću |
| 2. | oslovljavat ćeš |
| 3. | oslovljavat će |
| množina | |
| 1. | oslovljavat ćemo |
| 2. | oslovljavat ćete |
| 3. | oslovljavat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | oslovljavah |
| 2. | oslovljavaše |
| 3. | oslovljavaše |
| množina | |
| 1. | oslovljavasmo |
| 2. | oslovljavaste |
| 3. | oslovljavahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | oslovljavao sam |
| 2. | oslovljavao si |
| 3. | oslovljavao je |
| množina | |
| 1. | oslovljavali smo |
| 2. | oslovljavali ste |
| 3. | oslovljavali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam oslovljavao |
| 2. | bio si oslovljavao |
| 3. | bio je oslovljavao |
| množina | |
| 1. | bili smo oslovljavali |
| 2. | bili ste oslovljavali |
| 3. | bili su oslovljavali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | oslovljavaj |
| množina | |
| 1. | oslovljavajmo |
| 2. | oslovljavajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| oslovljavajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| oslovljavao, oslovljavala, oslovljavalo | |
| oslovljavali, oslovljavale, oslovljavala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| oslovljavan, oslovljavana, oslovljavano | |
| oslovljavani, oslovljavane, oslovljavana | |
Definicija
obraćati se komu, ob. u kontekstu [oslovljavati sa ti; oslovljavati sa vi]
Etimologija
✧ vidi oslòviti
