otkazívati
otkazívati (što, ) nesvrš. 〈prez. otkàzujēm, pril. sad. otkàzujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| otkazivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | otkazujem |
| 2. | otkazuješ |
| 3. | otkazuje |
| množina | |
| 1. | otkazujemo |
| 2. | otkazujete |
| 3. | otkazuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | otkazivat ću |
| 2. | otkazivat ćeš |
| 3. | otkazivat će |
| množina | |
| 1. | otkazivat ćemo |
| 2. | otkazivat ćete |
| 3. | otkazivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | otkazivah |
| 2. | otkazivaše |
| 3. | otkazivaše |
| množina | |
| 1. | otkazivasmo |
| 2. | otkazivaste |
| 3. | otkazivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | otkazivao sam |
| 2. | otkazivao si |
| 3. | otkazivao je |
| množina | |
| 1. | otkazivali smo |
| 2. | otkazivali ste |
| 3. | otkazivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam otkazivao |
| 2. | bio si otkazivao |
| 3. | bio je otkazivao |
| množina | |
| 1. | bili smo otkazivali |
| 2. | bili ste otkazivali |
| 3. | bili su otkazivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | otkazuj |
| množina | |
| 1. | otkazujmo |
| 2. | otkazujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| otkazujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| otkazivao, otkazivala, otkazivalo | |
| otkazivali, otkazivale, otkazivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| otkazivan, otkazivana, otkazivano | |
| otkazivani, otkazivane, otkazivana | |
Etimologija
✧ vidi otkázati
