označávati
označávati (koga, što) nesvrš. 〈prez. oznàčāvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| označavati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | označavam |
| 2. | označavaš |
| 3. | označava |
| množina | |
| 1. | označavamo |
| 2. | označavate |
| 3. | označavaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | označavat ću |
| 2. | označavat ćeš |
| 3. | označavat će |
| množina | |
| 1. | označavat ćemo |
| 2. | označavat ćete |
| 3. | označavat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | označavah |
| 2. | označavaše |
| 3. | označavaše |
| množina | |
| 1. | označavasmo |
| 2. | označavaste |
| 3. | označavahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | označavao sam |
| 2. | označavao si |
| 3. | označavao je |
| množina | |
| 1. | označavali smo |
| 2. | označavali ste |
| 3. | označavali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam označavao |
| 2. | bio si označavao |
| 3. | bio je označavao |
| množina | |
| 1. | bili smo označavali |
| 2. | bili ste označavali |
| 3. | bili su označavali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | označavaj |
| množina | |
| 1. | označavajmo |
| 2. | označavajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| označavajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| označavao, označavala, označavalo | |
| označavali, označavale, označavala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| označavan, označavana, označavano | |
| označavani, označavane, označavana | |
Etimologija
✧ vidi ȍznaka
